Nowoczesne społeczeństwo coraz precyzyjniej przyciąga uwagę na przeróżne metody terapii, zdolne przekształcić jakość życia i stan umysłowy. Jedną z tych prekursorskich procedur, uzyskującą coraz większą renomę, jest dogoterapia. Jest to unikatowa odmiana leczenia, jaka jednoczy w sobie bliskość człowieka z czworonogiem, gwarantuje ogromny obręb pozytywnych skutków dla rozmaitych typów ludzi. Zaczynając od brzdąców z komplikacjami w edukacji po ludzi w starszym wieku, schorowane, dogoterapia staje się wszechstronnym narzędziem rozwijającym zdrowie mentalne jak również emocjonalne.

Początki terapii z psem - od starożytności do dzisiaj

Przeszłość kynoterapii dosięga dawnego państwa egipskiego, gdzie psy były wykorzystywane do pomocy w leczeniu rozlicznych przypadłości. Jednakże to dopiero w minionych dekadach kynoterapia zyskała zaakceptowanie w domenie nauk medycznych. Obecnie psy są wykorzystywane w leczeniu tak samo w placówkach leczniczych, jak i grupach pozamedycznych.

Dobre strony interakcji z psem terapeutycznym

Doświadczenia naukowe bezdyskusyjnie uznają zalety wynikające z przebywania z czworonogiem. Kynoterapia przynosi polepszenie samopoczucia, obniżenie zdenerwowania, wzrost działalności fizycznej i modyfikowanie umiejętności społecznych. Poza tym obecność czworonoga w procesie terapeutycznym jest w stanie budzić zachętę do kontynuacji leczenia oraz praktykowania reguł terapeutycznych.

Decyzja o psim towarzyszu w terapii z psem

W czasie dogoterapii zasadnicze stają się cechy charakteru psa. Życzliwe nastawienie, przyjacielskie nastawienie, ustabilizowana natura, cierpliwość jak również pragnienie kooperacji z człowiekiem oznaczają decydujące elementy. Rasy psów niejednokrotnie wybierane do funkcji terapeutycznej są wybierane z Golden Retriever, Border Colie oraz Cavalier King Charles Spaniel.

Dogoterapia - kiedy jest skuteczna, a kiedy warto być ostrożnym?

Dogoterapia wykazuje znaczne wykorzystanie w leczeniu wielorakich schorzeń, takich jak zespół Aspergera, ADHD, niepełnosprawność intelektualna, choroby psychiczne, bądź zaburzenia neurodegeneracyjne u osób w podeszłym wieku. Niemniej występują także ograniczenia, takie jak lęk przed czworonogami, uczulenie na psy, podatność na choroby i niska odporność.

Dogoterapia, jako rehabilitacja dla wszystkich, jest jeszcze bardziej słynna i rozpowszechniona. Związek z psem, nie jedynie jako model leczenia, ale dodatkowo w charakterze przyczyny uciechy oraz wsparcia, sprawia, że ta metoda leczenia staje jest osiągalna dla każdego, który szuka polepszenia trybu życia i dobrostanu mentalnego.