Zajmowanie się produkcją żywności jest skomplikowanym zajęciem. Należy bowiem spełniać dość długi szereg wymagań. Prawo określa pewne wytyczne, które często nie dotyczą samej żywności, a jej oznakowania. Czytając dalej dowiesz się, co powinna zawierać etykieta produktu spożywczego.
Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że etykiety nie tylko są narzędziem sprzyjającym sprzedaży. Oczywiście, dobrze wykonana szata graficzna może znacznie pomóc marketingowo, zachęcić klientów do zakupów, tworzyć wizerunek marki. Jednakże nie zawsze chodzi o to – etykieta produktu spełnia wymogi narzucone przez prawo unijne i polskie względem informowania klientów o tym, co kupują. Znakowanie żywności jest też w pewien sposób ujednolicone, z tego powodu trzeba wiedzieć o kilku sprawach. W takim razie co powinna zawierać etykieta towaru?
Oznakowanie produktu – etykieta spożywcza
W przypadku każdego dosłownie towaru, etykieta musi zawierać informacje o zawartości opakowania, a także dane producenta. Dlatego każdy produkt musi mieć naniesioną nazwę, a także adres przedsiębiorstwa, które go wykonało. Jeżeli w grę wchodzi towar importowany, również dane importera muszą zostać uwzględnione na etykiecie. Co więcej, wszelkie informacje muszą być czytelne. Klient powinien też nie mieć trudności z ich odnalezieniem. To nie tylko ułatwia weryfikację towaru przez konsumenta, ale też wpływa na odbiór firmy, ponieważ do zadania podeszła profesjonalnie. Pod żadnym pozorem nie można podawać fałszywych informacji lub mogących wprowadzić w błąd.
Nazwa produktu musi pokrywać się z rzeczywistością. Producent może wymyślić ciastka o nazwie – przykładowo – Bellissimo, jednak na opakowaniu powinien się też znaleźć napis np. „ciastka maślane”.
W kontekście polskiego prawa narzucone jest znakowanie żywności w polskim języku. Często wymagane są także inne oznaczenia. Chodzić może na przykład o energochłonność towaru, znaki zgodności i bezpieczeństwa itd.
Nie da się jednak zaprzeczyć, że oznakowanie żywności jest znacznie bardziej skomplikowane, niż innych towarów. Dlaczego? Konieczne jest bowiem umieszczenie na etykietach bardziej szczegółowych informacji. Już sama nazwa nie może dawać klientowi mylnych wrażeń odnośnie tego, z czym ma do czynienia. Bardzo ważne jest też określenie ilości zawartości opakowania, czyli litrażu lub wagi (zawsze netto, opcjonalnie może dodatkowo pojawić się tara). Co więcej, zawsze na etykietach żywności wymienione są wszystkie składniki, a także alergeny. Informacje na etykiecie muszą także zwierać składniki odżywcze, takie jak cukry, tłuszcze, a także kalorie.
Jakie wyróżnia się wcześniej wspomniane alergeny? Chodzi m.in. o gluten, skorupiaki i pochodne, ryby, orzechy arachidowe, soję, jaja, orzechy, seler, mięczaki, łubin, siarczyny, sezam, gorczycę, mleko. Należy je wyróżnić za pomocą pogrubienia, podkreślenia, zmiany koloru lub stylu w liście składników. Kupując ciastka będzie to wyglądało na przykład tak: „składniki: cukier, czekolada, nasiona sezamu, truskawki...”.
Nie można też zapominać, że każda dosłownie żywność posiada termin zdatności do spożycia. W tym przypadku wyróżnia się dwa rodzaje: „należy spożyć do” i „najlepiej spożyć przed”. Odnośnie pierwszego chodzi o żywność, która szybko może się zepsuć, czyli chociażby wędliny. Drugie określenie jest stosowane w produktach o długiej przydatności, na przykład kakao. Ten rodzaj wiąże się też z faktem, że daną żywność najpewniej można zjeść po określonej dacie, jednak jej smak i jakość mogą odbiegać od produktu świeżego.
W przypadku gotowej żywności (np. pizzy z zamrażarki) często dodaje się też sposób przyrządzenia (np. mikrofala 5min, piekarnik 200 st. 15min), choć ten aspekt nie jest obowiązkowy.
Kiedy w grę wchodzą produkty alkoholowe, o zawartości etanolu większej, niż 1,2%, to konieczne jest dokładne podanie tej zawartości. Co ciekawe, w tym przypadku (alkoholu powyżej 1,2%) nie trzeba informować o składnikach i wartości odżywczej. Etykietowanie produktów spożywczych wymaga też naniesienia informacji o sposobie przechowywania. Na przykład wcześniej wspomniana mrożona pizza może mieć napis „należy przechowywać w temperaturze ok. -3 st. Celsjusza”.
Znakowanie żywności ma też narzucone wymogi względem wielkości czcionki. Mianowicie, kiedy opakowanie produktu ma łączną powierzchnię większą, niż 80 cm2, to minimalna wielkość czcionki wynosi 1,2 mm, jednak kiedy ów opakowanie jest mniejsze niż wspomniana wartość, może ona wynosić (co najmniej) 0,9 mm.
Więcej o etykietowaniu produktów spożywczych dowiesz się na stronie autojet.com.pl