Z całkowitą otwartością możemy powiedzieć, że aktualnie żyjemy w szczególnych czasach.

Od samego początku powstania pandemii wiele osób zmuszonych było podjąć codzienną walkę z siejącym się wirusem i zmierzyć się z konsekwencjami. Wypada tu na początek pomyśleć o lekarzach, personelu lekarskim i operatorach sektora pogrzebowego. W tak nieoczekiwanej i nieszablonowej sytuacji, jak pandemia, osoby takie demonstrują objawy niepewności z powodu znacznego poziomu ryzyka zarażenia się wirusem od pacjentów, gdzie trzeba liczyć się z wieloma czynnikami, które zdołają przyczynić się do powstania Zespołu Stresu Pourazowego.

Istnieją szczególne zwiastuny predykcyjne, które dotyczą zdrowia psychicznego ratowników doświadczających traumatycznych zdarzeń: bliskość, czas trwania i intensywność wystawiania się na zarażenie. Przy tym należy dodać męczące zmiany, znaczną liczbę pacjentów przydzielonych do leczenia jak również zakłócanie życia prywatnego.W takich przypadkach stosowane są dwa rodzaje wyjaśnień:1. Objaśnienia poznawcze, które polegają na identyfikowaniu się z ofiarą.2. Wytłumaczenia emocjonalne: empatia, zarażenie emocjonalne, trudności z utrzymaniem dystansu.Szczęśliwie mogą też wydarzać się pożądane wyniki psychologiczne: wspierające uczucia powiązane z poczuciem dumy oraz wyższym wartościowaniem siebie.

Natomiast separacja społeczna spowodowana kwarantanną czy też oddalenie od bliskich w obawie przed zakażeniem wirusem potrafią przyspieszyć negatywne symptomy: zmartwienie, złość, frustrację, napady paniki, większe spożycie tytoniu oraz kawy.Strach przed wyrządzeniem krzywdy bliskim jest osobliwie sprzeczna z postawą doktora, który zajmuje się leczeniem. Natomiast brak cielesnego i uczuciowego kontaktu z bliskimi może spowodować wrażenie wyobcowania i samotności, zaś w długim okresie może się rozwinąć w zaistnieje Zespołu Stresu Pourazowego.

Aby zapobiec postępowi Zespołu Stanu Pourazowego, promuje się następujące działania:

• Uprawianie regularnych i unormowanych ćwiczeń fizycznych, co może przyczynić się do pobudzenia pozytywnego samopoczucia i lepszego funkcjonowania.
• Stosowanie zrównoważonej diety.
• Poświęcanie czasu na ulubione hobby.
• Prowadzenie działań prospołecznych, ponieważ zwiększa to możliwości samokontroli.
• Odwołanie się do pomocy psychoterapeuty, którzy zdołają zaoferować sposobne warunki do usprawnienia recepcji, komfortu psychicznego jak również użyczą empatycznego wsparcia.
• Cenienie każdego owocnego sukcesu.- Zostawanie w ustawicznym kontakcie z rodziną za pośrednictwem współczesnych technologii.

Podczas tego szalenie uciążliwego czasu wskazane jest rozważyć ustawiczną, profesjonalną pomoc psychoterapeuty.